Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup dr Antoni Pacyfik Dydycz

Biskup Antoni Dydycz

Na podstawie § 8 ustęp 2 Regulaminu stanowiącego załącznik nr 1 do Uchwały nr XXXVIII/243/13 Rady Miasta Bielsk Podlaski z dnia 26 listopada 2013 r. w sprawie ustanowienia Medalu „Zasłużony dla Miasta Bielsk Podlaski” ze zmianami, Burmistrz Miasta Bielsk Podlaski przyznał 16 maja 2019 roku Jego Ekscelencji Księdzu Biskupowi doktorowi Antoniemu Pacyfikowi Dydyczowi Medal „Zasłużony dla Miasta Bielsk Podlaski” jako wyraz uznania za szczególne zasługi dla miasta Bielsk Podlaski.

Ksiądz Biskup doktor Antoni Pacyfik Dydycz urodził się 24 sierpnia 1938 roku w Serpelicach, w powiecie bialskim, w województwie lubelskim w domu Michała Dydycza i Janiny (z domu Adamiuk).

Po ukończeniu szkoły podstawowej w Serpelicach, uczył się przez dwa lata w Lublinie w Liceum imienia Świętego Stanisława Kostki, zwanym „Biskupiakiem”. Po drugiej klasie wstąpił do Zakonu Kapucynów. Nowicjat odbywał w Nowym Mieście nad Pilicą. W czasie obłóczyn zakonnych Antoni przyjął imię świętego Pacyfika.

Po nowicjacie ukończył 10. i 11. klasę w gimnazjum tajnie prowadzonym przez Kapucynów w Nowym Mieście, zwanym Małym Seminarium Duchownym.  Eksternistyczny egzamin dojrzałości zdał w Krakowie, w Liceum imienia Jana Kochanowskiego w 1957 roku. Studia filozoficzne odbył w Łomży w Studium Filozoficznym Ojców Kapucynów. Śluby uroczyste złożył 26 sierpnia 1962 w Nowym Mieście. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1963 w Łomży. Następnie w latach 1964-1967 studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim socjologię i otrzymał magisterium na podstawie pracy „Społeczne uwarunkowania religii młodzieży z Technikum i Zasadniczej Szkoły, Technikum Elektronicznego, Spożywczego, i Przemysłowo-Pedagogicznego”.

Ksiądz Biskup droktor Antoni Pacyfik Dydycz posiada liczne publikacje. Opublikowano 8 pozycji z jego kazaniami i listami pasterskimi, tłumaczonych na różne języki między innymi „Z podlaskiej ziemi wezwany” o o. Honoracie.

10 lipca 1994 roku ksiądz Antoni Pacyfik Dydycz przyjął święcenia biskupie w Drohiczynie z rąk księdza arcybiskupa Józefa Kowalczyka, nuncjusza, w otoczeniu księdza arcybiskupa Franceska Gioi z Rzymu, księdza arcybiskupa Stanisława Szymeckiego, metropolity białostockiego, księdza arcybiskupa Świątka i 15 innych biskupów.

Ksiądz Biskup z wielką determinacją i zaangażowaniem działał na rzecz młodej diecezji, która składała się personalnie i terenowo z dwóch części: pińskiej i siedleckiej czyli podlaskiej. W dziedzinie personalnej ważne było scalenie duchowieństwa, ponieważ miało dwie tradycje. Dlatego już w pięć miesięcy został otwarty Synod Plenarny Diecezji pod kierownictwem księdza doktora kanonika Andrzeja Dzięgi, pełniącego misję Oficjała Sądu Biskupiego.

Szybko nastąpiła reorganizacja dekanatów. Z czterech pińskich i czterech siedleckich z dodatkami, powstało 11 dekanatów. Wzrosła również liczba powołań. Pięć lat po objęciu diecezji biskup musiał przygotować ją na przyjęcie Ojca Świętego Jana Pawła II, który przybył z wizytą 10 czerwca 1999 roku. Ksiądz Biskup przywitał Ojca Świętego na podlaskiej ziemi słowami: „Nie rodzi się tu bujnie pszenica stokrotna. Nie błyszczą tu huculskie, podhalańskie hafty. Nie ma portów wspaniałych, węgla ani nafty” (Stanisław Baliński). Jest wszakże pewien sekret, który sprawia, że ta ziemia jest nam droga, a tym sekretem jest człowiek…”. Przyjęcie w Drohiczynie Ojca Świętego znalazło poważne uznanie w całej Polsce. Miało charakter ekumeniczny. Wzięli w nim udział zwierzchnicy wyznań chrześcijańskich, judaizmu i islamu. 

W ciągu 20 lat swojej pracy jako biskupa ordynariusza w Diecezji Drohiczyńskiej, Ksiądz Biskup Antoni Dydycz bardzo często był obecny w Bielsku Podlaskim i starał się wychodzić naprzeciw wszelkim potrzebom zwłaszcza w kwestiach duchowych, ale też i w dziedzinie materialnej, spiesząc z pomocą i poradą.

Zajmował się budową kościoła pw. Miłosierdzia Bożego, następnie ten kościół konsekrował. Idea budowy kolejnego kościoła pochodziła od biskupa, a mianowicie powołanie do istnienia kościoła Najświętszej Opatrzności Bożej z racji bliskości szpitala, tak by miejscowa i okoliczna ludność miała łatwiejszy dostęp, a chorzy mogli częściej korzystać z odwiedzin kapelana.

Wystarał się o zezwolenie ze strony samorządu gminy Orla na przebudowę drewnianego budynku starej szkoły na kaplicę. Ją także poświęcił Ksiądz Biskup Antoni Pacyfik Dydycz. Z błogosławieństwem biskupim, śp. ksiądz prałat Wojciech Wasaka wraz z wiernymi, wybudował kaplicę w Hryniewiczach Małych, aby ułatwić miejscowej ludności uczestnictwo w życiu religijnym. Dotychczas bowiem musieli pokonywać odległość 9 kilometrów.

W swojej pracy duszpasterskiej Ksiądz Biskup Antoni Pacyfik Dydycz często odwiedzał Bielsk Podlaski. Trzykrotnie przeprowadził tak zwaną wizytację szkoły (szkoły średnie czterokrotnie, a nawet częściej z racji różnych uroczystości), szkoły podstawowe, przedszkola oraz szkoły zawodowe i muzyczne.

Nie omijał przedstawicieli władz samorządowych, straży pożarnej oraz policji dzieląc się wrażliwością na bezpieczeństwo i opiekuńczość zwłaszcza w odniesieniu do biednych. Utrzymywał bliskie kontakty z ówczesnym księdzem biskupem Grzegorzem (obecnie Arcybiskupem Bielskim) oraz innymi  duchownymi Cerkwi Prawosławnej.

Reaktywując, zlikwidowany w czasach Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, Caritas przyczynił się do powstania centrum dla niepełnosprawnych i dzieci – mogących korzystać z pomieszczeń Caritasu w czasie wolnym od zajęć szkolnych. Dom Caritasu w Bielsku Podlaskim zapewnił także posiłki dla osób znajdujących się w trudnych okolicznościach – zdrowotnych lub materialnych.

Ksiądz Biskup, w miarę czasowych możliwości, chętnie uczestniczył w różnych wydarzeniach państwowych, Bielskiego Domu Kultury oraz szkół. Nigdy nie zapominał o Chórze Polskiej Pieśni Narodowej. Dzięki życzliwej postawie ze strony kapłanów i mieszkańców Bielska Podlaskiego czuł się dobrze i chętnie wychodził naprzeciw wszelkim potrzebom. Cieszył się i błogosławił urządzenie kaplicy w szpitalu powiatowym w Bielsku Podlaskim oraz nowe zaopatrzenie w aparatury szpitalne.